Απεχώρησε από την επίγεια ζωή και εισήλθε στην αιωνιότητα, πλήρης ημερών, ο Νικόλαος Κορνάρος του Χαραλάμπους, (Μοναχός).
Ο Νικόλαος ήταν άνθρωπος που είχε ταυτιστεί με την καλοσύνη, την ανθρωπιά, την αξιοπρέπεια, το σεβασμό και την αγάπη προς τον πλησίον. Ήταν ευσεβής και θεοσεβής.
Το δεύτερο μισό του βίου του ήταν δοσμένος και αφοσιωμένος στη Χριστιανική Ορθόδοξη Πίστη και το απέδειξε με τους δικούς του θεόπνευστους και χαρισματικούς τρόπους προς την τοπική εκκλησία και τους συνανθρώπους του.
Συγκεκριμένα, κατά τη δεκαετία του 1980, με συμβολαιογραφικές πράξεις, παραχώρησε δωρεά, στη θέση Μπουντούλες Δήμου Ιεράπετρας, δύο οικόπεδα στη Μητρόπολη Ιεραπύτνης και Σητείας, με σκοπό να ανεγερθούν Ιεροί Ναοί.
Στο ένα οικόπεδο κτίστηκε, από τον πανοσιολογιότατο αρχιμανδρίτη Χριστόφορο Παπαδάκη ο Ιερός Ναός Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου και ανήκει στην Ιερή Μητρόπολη Ιεραπύτνης και Σητείας. Στο άλλο κτίστηκε ο διμάρτυρος Ιερός Ναός των Αγίων Ευσταθίου και Χριστοφόρου, από υπαλλήλους και όργανα (αγροφύλακες) της τότε υπηρεσίας Αγροφυλακής, από όλο το νομό Λασιθίου και με την οικονομική συνδρομή πολλών πιστών.
Ο ναός αυτός ανήκει στην ενορία Παναγίας Ελεούσας Ιεράπετρας.
Σας κάνουμε γνωστό ότι ο Άγιος Ευστάθιος, που ονομάζετο Πλακίδας και ήταν Στρατηλάτης του ρωμαϊκού στρατού έζησε τα δύσκολα πρώτα χρόνια του χριστιανισμού το 100 μ.Χ., αλλά επειδή ασπάστηκε τη χριστιανική πίστη και εγκατέλειψε τα είδωλα, εξορίστηκε σε άγνωστους τόπους, όπου στην τοπική κοινωνία που έζησε αναγνωρίστηκαν οι αξίες που διέθετε σαν άνθρωπος και προτάθηκε από τους αρμόδιους να διοριστεί Αμπελοφύλακας, για τη φύλαξη των μεγάλων εκτάσεων αμπέλων της περιοχής. Για το λόγο αυτό καθιερώθηκε ως προστάτης Άγιος του Σώματος της Ελληνικής Αγροφυλακής, με το αριθμό 410 / 30-4-1977 Προεδρικό διάταγμα που δημοσιεύθηκε στο 127 / 11-5-1977 ΦΕΚ τεύχος Α’).
Αφού η τότε η κυβέρνηση μελέτησε και αξιολόγησε την πρόταση του Αγρονόμου Ιεράπετρας (σχετικό έγγραφο αριθμός 632/2-6-1971). Ο αποδημήσας Μοναχός Νικόλαος ζήτησε επιμόνως να χτιστεί ο Ιερός Ναός Αγίου Ευσταθίου στο δικό του χωράφι, γιατί όπως μας έλεγε είδε όραμα κατά τις ημέρες που είχε ασκητεύσει στη Μονή του Αγίου Παϊσίου στο Άγιον Όρος, το καλοκαίρι του 1980. Έτσι κι έγινε, γιατί όπως έλεγε εκείνος, ήταν θέλημα Θεού!
Στο γραφείο του Αγρονομείου είχε έρθει και μας γνώρισε τις προθέσεις του αρχές του μήνα Σεπτεμβρίου του ιδίου έτους, αμέσως μετά την επιστροφή του από το Άγιον Όρος (σχετικά είναι τα δημοσιεύματα στην εφημερίδα Ιεράπετρα 21ος αιώνας, αριθμός 1075 / 26-9-2019, 1.225 /15-9-2022 και 1.227 / 29-9-2022), τα οποία είναι καταχωρημένα στο βιβλίο που έχει εκδοθεί.
Ο αποδημήσας Νικόλαος Μοναχός ήταν άνθρωπος ήρεμος, αληθινός, δοτικός, σώφρων και άξιος υπηρέτης του δικαίου και του σωστού. Δικαίως ανακηρύχθηκε από τους αρμόδιους, Μοναχός, γιατί πληρούσε, ως φαίνεται, τα απαιτούμενα προσόντα.
Στον μονάκριβο γιό του Χαράλαμπο έδωσε την πρέπουσα χριστιανική ανατροφή, ο οποίος έχει αποδείξει ότι εμπνέεται από τα ίδια χαρίσματα που είχαν η μητέρα και ο πατέρας του και είναι άξιος συνεχιστής των προτερημάτων που είχαν οι πρόγονοί του.
Του ευχόμαστε από καρδιάς να είναι πάντα καλά. Είμαστε κι εμείς συμμέτοχοι της λύπης του. Εμείς που υπηρετήσαμε στο Σώμα της Ελληνικής Αγροφυλακής, (που δυστυχώς σήμερα δεν υπάρχει, γιατί έτσι το έκρινε η Πολιτεία και αργά ή γρήγορα το κενό στη φύλαξη της αγροτικής έκτασης θα φανεί). Πιστεύουμε ότι θα επανιδρυθεί σύντομα η υπηρεσία της Ελληνικής Αγροφυλακής, ως αναγκαία.
Ευχόμαστε να είναι αιωνία η μνήμη του αξέχαστου Νικολάου Μοναχού και με τις πρεσβείες όλων των Αγίων και κυρίως των Αγίων Χρυσοστόμου, Ευσταθίου και Χριστοφόρου, η ψυχή του να βρίσκεται σε κατάσταση γαλήνης, ηρεμίας και ανάπαυσης, όπως των δικαίων και καλών ανθρώπων αξίζει.
Κωνσταντίνος Νοτάκης
Συνταξιούχος Αγρονόμος
