Γυναίκες «παλιάς κοπής»!
Απόψεις της Κυριακής Αγγελάκη
Ένας πρόσφατος αποχαιρετισμός σε μια αγαπημένη γυναίκα του χωριού μου, που έφυγε πλήρης ημερών, κουβαλώντας ένα ολόκληρο αιώνα στην πλάτη της, μου ’δωσε την αφορμή να αναφερθώ μέσα από αυτές τις γραμμές στις γυναίκες εκείνες «της παλιάς κοπής». Γυναίκες με αξίες, άξιες θαυμασμού, κιβωτός μνήμης και παράδοσης. Γυναίκες με όνειρα και περιορισμένες επιλογές. Υπέροχες, σπουδαίες, αφανείς ήρωες δίπλα σε θαρραλέους άνδρες.
Γεννημένες και μεγαλωμένες σε μια εποχή που η φτώχεια και η ανέχεια χτυπούσαν ανελέητα τα σπιτικά τους, εκείνες κρατήθηκαν από την καρδιά τους και άφησαν το στίγμα και το ήθος τους ως παρακαταθήκη στις επόμενες γενιές.
Ντυμένες, ίσως, με το μοναδικό καλό ρούχο που διέθεταν, καλοχτενισμένες, ποζάρουν με φινέτσα στον φακό των πλανόδιων φωτογράφων της δικής τους εποχής και γράφουν τη δική τους ιστορία, που καλούμαστε να μαντέψομε μέσα από τις κιτρινισμένες από το χρόνο κορνίζες.
Αυτό που μας εντυπωσιάζει και μας συγκινεί, είναι η ηρεμία της ικανοποιημένης ζωής τους. Αγαπούσαν αυτό που είχαν, αυτό το δικό τους «πολύ», με δεδομένες τις συνθήκες της εποχής. Δεν είχαν να ζηλέψουν τίποτα περισσότερο, γιατί όλες τους μοιράζονταν τις ίδιες αγωνίες και τα ίδια όνειρα.
Οι γυναίκες, όμως, του χτες, έχουν κατοχυρώσει με τίμημα τη ζωή τους τον δικό τους τίτλο, που θα μείνει αναλλοίωτος στον χρόνο. Είναι οι γυναίκες της παλιάς κοπής.
Οι γυναίκες του μόχθου και της θυσίας.
Οι γυναίκες στυλοβάτες των αξιών και των οικογενειακών δεσμών.
Οι γυναίκες της αξιοπρέπειας και της αρχοντιάς.
Ο αποχαιρετισμός
Μήνα χαράς εδιάλεξες να φύγεις αγαπημένη
με των αγγέλων Ωσαννά ο Γιάννης σε προσμένει.
Με βαθειά οδύνη σε αποχαιρετούμε σήμερα για το μεγάλο ταξίδι στην αιωνιότητα. Στο φως της αλήθειας και της δικαιοσύνης.
Σε αποχαιρετούμε και σου καταθέτουμε την αγάπη μας, το σεβασμό, την εκτίμησή μας, για όσα όμορφα, πλούσια και σοφά μας χάριζες με κάθε ευκαιρία.
Θα είσαι πάντα στο μυαλό και στην καρδιά μας αγαπητή Τελαλογιάννενα, ως άξια γυναίκα, υπόδειγμα συντρόφου και μάνας και γιαγιάς, μια από τις τελευταίας αρχόντισσες της παλιάς Ανατολής, που στόλιζαν το χωριό μας με τη νοικοκυροσύνη, την ταπεινοφροσύνη, την αξιοπρέπεια, την ευγένεια, την αλληλεγγύη. Πάντα φιλόξενη, χαμογελαστή, με ανοικτή αγκαλιά και έτοιμο τον καλό λόγο στα χείλη. Ακούραστη στην προσφορά, χέρι – χέρι με τον Τελαλογιάννη.
Οι λέξεις είναι πτωχικές να περιγράψουν το μεγαλείο της ψυχής σου. Ήμασταν τυχεροί που ζήσαμε κοντά σου και μοιραστήκαμε όμορφες Ανατολιώτικες στιγμές, ανεξίτηλες αναμνήσεις στο σαλόνι της καρδιάς μας.
Καλό ταξίδι θεία Δέσποινα. Αναπαύσου εν Ειρήνη.
Μην ξεχάσεις να δώσεις χαιρετισμούς σε όσους συναντήσεις εκεί που πας, κι είναι πολλοί, δε θα ’σαι μόνη.
Θα σε θυμόμαστε με αγάπη και θα τιμούμε τη μνήμη σου αγαπητή Τελαλογιάννενα.
Καλή ανάπαυση στην αιώνια ζωή!
